Β' Δημοτικό Σχολείο

Το Β΄ Δημοτικό Σχολείο Δερύνειας άρχισε να κτίζεται το 1968, μια και οι αυξανόμενες ανάγκες του χωριού επέβαλλαν τη λειτουργία ενός δεύτερου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Ο διευθυντής του τότε Δημοτικού Σχολείου Δερύνειας, κ. Ανδρέας Χατζηλουκάς, με τον τότε κοινοτάρχη, κ. Γιάννη Σάρδαλο, προχώρησαν σε ενέργειες για παραχώρηση χαλίτικης γης, στην οποία θα κτιζόταν το δεύτερο σχολείο της κοινότητας, στη βορειοανατολική πλευρά του χωριού, στην τοποθεσία «Βρύση». Η ανάπτυξη της Δερύνειας προς την πόλη της Αμμοχώστου, οδήγησε στην επιλογή της περιοχής αυτής.

Μετά από πολλά διαβήματα, ο τότε Υπουργός Παιδείας, κ. Κωνσταντίνος Σπυριδάκις, έδωσε τη συγκατάθεσή του και υπό την επίβλεψη του Προϊστάμενου των Τεχνικών Υπηρεσιών, αείμνηστου Πεύκιου Γεωργιάδη, ξεκίνησε το χτίσιμο του σχολείου με υπεύθυνη την εργοληπτική εταιρεία του κ. Γιάννη Αρναούτη από την Κάτω Δερύνεια. Η πρώτη φάση του σχολείου ολοκληρώθηκε και η λειτουργία του ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1969. Το κτίριο ήταν διώροφο. Διέθετε τρεις αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσα Οικιακής Οικονομίας και το γραφείο του διευθυντή στο ισόγειο. Οι τρεις αίθουσες διδασκαλίας ενώνονταν με διπλά ξύλινα φορητά διαφράγματα, τα οποία μετακινούνταν για τους εορτασμούς μεγάλων σχολικών εκδηλώσεων. Το υπερυψωμένο γραφείο του διευθυντή ήταν κατάλληλο για σκηνή. Στον πρώτο όροφο ήταν χτισμένες άλλες τρεις αίθουσες διδασκαλίας και μια μικρή αποθήκη. Υπήρχε και υπόγειο, όπου βρίσκονταν οι τουαλέτες και δύο αποθήκες.

Στη γύρω περιοχή υπήρχαν ελάχιστα σπίτια, ο δρόμος ήταν χωμάτινος, που αργότερα ασφαλτοστρώθηκε, με εθελοντική εργασία Βρετανών φοιτητών, που φιλοξενούνταν από την κοινότητα της Δερύνειας. Προς τα βόρεια βρίσκονταν τα θεμέλια της πετρόκτιστης εκκλησίας των Αγίων Πάντων. Το σχολείο δεν ήταν ακόμα περιφραγμένο, η αυλή του δεν ήταν διαμορφωμένη ούτε και το γήπεδο.

Παρόλες τις ελλείψεις, ο ενθουσιασμός και το μεράκι για την έναρξη της πρώτης σχολικής χρονιάς ήταν μεγάλος, τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο κι από τους μαθητές. Φοίτησαν 204 μαθητές και μαθήτριες, στα έξι τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄ και Στ΄ τάξης.

Η θέση του σχολείου, η θέα της πόλης του Ευαγόρα με τον κάμπο της, τους πορτοκαλεώνες της, τη θάλασσα, ενέπνεαν για παραγωγή πλούσιου εκπαιδευτικού έργου. Μέλημα όλων, να εξοπλιστεί όσο το δυνατό πληρέστερα και να διαμορφωθεί το σχολικό περιβάλλον και οι χώροι άθλησης.

Ενώ όλα κυλούσαν όμορφα και παραγωγικά, τα γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 αναγκάζουν τους κατοίκους της Δερύνειας να εγκαταλείψουν την κοινότητα, αφού τα τουρκικά στρατεύματα προέλασαν μέχρι και το σημερινό Δημαρχείο.

Το σχολείο αλλάζει πλέον ρόλο και προσφέρει τις υπηρεσίες του ως στρατόπεδο, από το Σεπτέμβρη του 1974 μέχρι το Νοέμβρη του 1976. Οι μαθητές φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του Α΄ Δημοτικού Σχολείου Δερύνειας, ακολουθώντας το πρόγραμμα πρωινής και απογευματινής φοίτησης.

Μετά από συσκέψεις του Συνδέσμου Γονέων, του προσωπικού του σχολείου και της Τοπικής Αρχής για επαναλειτουργία του σχολείου, με έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και με τη γραπτή συγκατάθεση των γονιών των επηρεαζόμενων μαθητών, τα παιδιά επιστρέφουν και πάλι στο σχολείο τους (Νοέμβρης 1976).

Οι δυσκολίες είναι τεράστιες, αφού έχει καταστραφεί το Αρχείο του σχολείου, τα έπιπλα και όσο εποπτικό υλικό δε μεταφέρθηκε στο Α΄ Δημοτικό. Από το μηδέν αρχίζει ξανά τη λειτουργία του το Β΄ Δημοτικό Σχολείο Δερύνειας. Η άλλοτε υπέροχη θέα της Αμμοχώστου προκαλεί τώρα θλίψη στα πρόσωπα των μαθητών και των δασκάλων τους. Στις παιδικές καρδιές φωλιάζει ο φόβος και η ανασφάλεια. Το διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών επιφορτίζεται με την προσπάθειά τους να επαναφέρουν τη γαλήνη και την ηρεμία στα παιδιά.

Το ίδιο διάστημα αρχίζουν οι προσπάθειες για αναμόρφωση του φυσικού περιβάλλοντος του σχολείου (έκτασης 10-12 στρεμμάτων). Σταδιακά υλοποιήθηκε ο στόχος αυτός, με τη δημιουργία βραχόκηπου στην κύρια είσοδο του σχολείου, λιμνούλα, γρασίδι, πολύχρωμα λασάνια, αρωματικά φυτά, αροδάφνες κατά μήκος της ανατολικής και δυτικής πλευράς, πευκώνας και ελαιώνας, ένα μεγάλο σύνολο με χαρουπιές και άλλα πολλά κυπριακά φυτά και δέντρα. Παιδιά και εκπαιδευτικοί διέθεσαν πολύ χρόνο και κόπο τόσο από το σχολικό όσο και από τον ελεύθερό τους χρόνο. Μέσα από πειραματικές εργασίες σε ομαδικούς λαχανόκηπους, οι μαθητές πέραν από την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης, έμαθαν να συνεργάζονται, να αναλαμβάνουν ευθύνες, να είναι εργατικοί, να εκτιμούν την καλαισθησία και να εκτελούν σωστά ένα πρόγραμμα.

Το σχολείο πρωτοστάτησε στην καλλιέργεια του «Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι» και δεχόταν καθημερινά επισκέψεις πολλών επίσημων πολιτικών προσώπων από την Κύπρο και το εξωτερικό, απλών ανθρώπων και χιλιάδων μαθητών όλων των βαθμίδων. Μαθητές και εκπαιδευτικοί ως πρεσβευτές του κυπριακού προβλήματος, έδιναν πληροφορίες για τη νέα κατάσταση και γενικά συνέβαλαν στη διεθνοποίησή του.

Το ακριτικό μας σχολείο φιλοξένησε τις δραστηριότητες της Συντονιστικής Επιτροπής των Γυναικείων Σωματείων και Οργανώσεων Αμμοχώστου. Για τις εκδηλώσεις του εικοσαήμερου του Φεβρουαρίου του 1987 χρησιμοποιούσαν το σχολείο για συσκέψεις και ενημερωτικές ομιλίες. Σκοπός των εκδηλώσεων αυτών ήταν η διαμαρτυρία ενάντια στον εποικισμό της Αμμοχώστου και για την απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών μας. Τις μέρες αυτές πέρασαν από το σχολείο χιλιάδες επισκέπτες αλλά και προσωπικότητες από το χώρο της Πολιτικής, της Τέχνης και του Πολιτισμού της Κύπρου, της Ελλάδας και του διεθνούς χώρου. Ανάμεσα σ' αυτούς, η Μελίνα Μερκούρη, η Άννα Συνοδινού, εκπρόσωπος του Υπουργείου Γεωργίας της Ινδίας.

Το σχολείο μας επεκτείνεται με το κτίσιμο μιας αίθουσας στο δεύτερο όροφο (πάνω από την αίθουσα Οικιακής Οικονομίας) και δεύτερου κλιμακοστασίου στη βορειανατολική πλευρά του σχολείου, απέναντι από το γραφείο του διευθυντή και των δασκάλων.

Πρωτοποριακά προγράμματα εφαρμόζονται πειραματικά, στο μάθημα της Οικιακής Οικονομίας, με τη δημιουργία μικτών ομάδων, αγοριών και κοριτσιών για θέματα Οικογενειακής Αγωγής.

Κατά τις επόμενες χρονιές, πραγματοποιήθηκαν στο σχολείο μας εκδηλώσεις και δραστηριότητες για γνωριμία των παιδιών με την κυπριακή μας παράδοση, όπως παρασκευή κουλουριών και χαλουμιών, άλεσμα σιταριού με χειρόμυλο, κατασκευή καπέλων και πανεριών, καθώς και ράψιμο με ραπτομηχανή, από κατοίκους της κοινότητας, αξιοποιώντας τις πρωτογενείς πηγές. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς τιμήν του λαϊκού μας ποιητή Κώστα Κατσαντώνη. Εντυπωσιακή ήταν και η αναπαράσταση του Κυπριακού Γάμου, κατά την οποία έλαβαν μέρος όλα τα παιδιά του σχολείου. Έτσι δόθηκε ευκαιρία στα παιδιά να έρθουν σε άμεση επαφή με τα ήθη και τα έθιμα της κοινότητας σε παλαιότερες εποχές.

Στα πλαίσια της διδυμοποίησης του Δήμου μας με το Δήμο Καλυθιών Ρόδου, μαθητές του σχολείου, με συνοδεία εκπαιδευτικών και γονιών, πραγματοποίησαν επίσκεψη στις Καλυθιές, ενώ την επόμενη χρονιά ανταπέδωσαν τη φιλοξενία στη Δερύνεια. Το πρόγραμμα ανταλλαγής επισκέψεων συνεχίστηκε για τρεις συνεχείς χρονιές με άριστα αποτελέσματα, τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο δήμων, των σχολείων και των παιδιών.

Συγκινητικά αφιερώματα πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του στόχου «Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι» όπως: Εκδήλωση προς τους εννιά απαγχονισθέντες του απελευθερωτικού αγώνα 1955-1959, την οποία τίμησαν με την παρουσία τους συγγενείς των απαγχονισθέντων και των εννιά οικογενειών, ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης κ. Νίκος Λεοντίου, αρχές της κοινότητας και πλήθος κόσμου. Σε άλλη εκδήλωση τιμήθηκαν οι ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα 1955-1959, όλης της Ελεύθερης Επαρχίας Αμμοχώστου.

Το σχολείο μας εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Socrates-Comenius, κατά τη διάρκεια του οποίου έγιναν ανταλλαγές επισκέψεων εκπαιδευτικών. Μαζί με τα παιδιά του σχολείου μας, στο πρόγραμμα εργάστηκαν 976 παιδιά από τα δημοτικά σχολεία της χώρας των Βάσκων στην Ισπανία, το Sint-Josef Instituut της πόλης Leuven του Βελγίου, το Έβδομο Δημοτικό Σχολείο του Σιέντελσε της Πολωνίας, για πέντε χρόνια, με θέμα «Διατροφή και Υγεία των Παιδιών».

Οι μαθητές εργάζονταν σε ατομικά βιβλιαράκια, που ταξίδευαν κάθε δυο μήνες σε μια από τις τέσσερις χώρες, με στόχο τη γνωριμία με τη γλώσσα και την κουλτούρα και τις σωστές συνήθειες υγιεινής διατροφής. Επιστέγασμα των δραστηριοτήτων των πέντε αυτών χρόνων ήταν το βιβλίο συνταγών «Chicken Wings and Other Things» που εκδόθηκε και στο οποίο περιλαμβάνονται έξι παραδοσιακές συνταγές από κάθε χώρα.

Οι ανάγκες για αναβάθμιση του σχολικού κτιρίου οδηγούν στην επέκτασή του στη δυτική πλευρά. Χτίζονται σταδιακά (2003-2005), το γραφείο των δασκάλων, η αίθουσα του Σχεδιασμού και Τεχνολογίας, το ιατρείο και το κυλικείο.

Πάντα με στόχο τη μεγιστοποίηση των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων, σε συνεργασία με τους οικείους επιθεωρητές, δόθηκε έμφαση στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Συντάσσονται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς δοκίμια αξιολόγησης στο Γλωσσικό μάθημα και στα Μαθηματικά και χορηγούνται στους μαθητές στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, στο μέσο και στο τέλος. Μέσα από μετρήσεις και αναλύσεις των αποτελεσμάτων της σχολικής μονάδας, οι εκπαιδευτικοί παίρνουν ανατροφοδότηση και προβαίνουν σε θεραπευτικά-βελτιωτικά προγράμματα. Τα αποτελέσματα κοινοποιούνται στο Επαρχιακό Γραφείο του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.

Οι αίθουσες διδασκαλίας εξοπλίζονται με ειδικά έπιπλα (φωλιές), στα οποία τα παιδιά μπορούν να φυλάξουν προσωπικά τους αντικείμενα και βιβλία. Η σχολική τσάντα αποφορτώνεται και οι μαθητές αποκτούν υπευθυνότητα και πρωτοβουλία για οργάνωση των προσωπικών τους αντικειμένων και της τσάντας τους. Παράλληλα, στο χώρο αυτό, φυλάγεται και ο φάκελος επιτευγμάτων των παιδιών με δείγματα των καλύτερών τους εργασιών σε διάφορα θέματα του αναλυτικού προγράμματος.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην περιβαλλοντική αναβάθμιση του χώρου, κατά τη διάρκεια όλων των χρόνων λειτουργίας του σχολείου, ώστε να καταστεί ένα πραγματικό στολίδι για την κοινότητα. Με τη συνεργασία του Tμήματος Δασών φυτεύτηκαν ενδημικά φυτά, δασικά, αρωματικά και διάφορα άλλα καλλωπιστικά είδη.

Διακρίσεις πήραν πολλοί μαθητές του σχολείου, στην πορεία των σαράντα χρόνων λειτουργίας του, σε παγκύπριους, ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους διαγωνισμούς Γραπτής Έκθεσης, Ποίησης, Μαθηματικών, Ζωγραφικής και Αθλητισμού, κάνοντας το σχολείο μας περήφανο. Πλούσιο δε είναι το εκδοτικό έργο από Λευκώματα, Ανθολογίες, Περιοδικά, Επετηρίδες, Εφημερίδες.

Το πέρασμα του χρόνου επέφερε πολλές φθορές στο παλαιότερο μέρος του κτιρίου. Οι συνεχείς συσκέψεις των διευθύνσεων του σχολείου, με τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, τη Σχολική Εφορεία και το Σύνδεσμο Γονέων οδήγησαν στην απόφαση για ανέγερση νέου κτιρίου αντί της αντισεισμικής αναβάθμισης, που ήταν η πρωταρχική απαίτηση. Το καλοκαίρι του 2009 προστίθενται τέσσερις αίθουσες διδασκαλίας πάνω από τις αίθουσες της δυτικής πτέρυγας, καθώς και μια αίθουσα Ειδικής Εκπαίδευσης στο ισόγειο, νότια του κυλικείου. Τελικά, το Δεκέμβριο του 2009, κατεδαφίζεται το παλαιότερο μέρος του κτιρίου κι αρχίζουν οι εργασίες ανέγερσης του νέου κτιρίου.

Σήμερα, στο σχολείο φοιτούν 140 μαθητές, χωρισμένοι σε οχτώ τμήματα και υπηρετούν δεκατρείς εκπαιδευτικοί με έδρα το σχολείο και τρεις επισκέπτες. Όραμα του σύγχρονου σχολείου είναι τα παιδιά, ανεξάρτητα από προέλευση και καταγωγή, να ζουν, να μαθαίνουν και να δημιουργούν σε ένα παιδοκεντρικό και δημοκρατικό περιβάλλον, αναπτύσσοντας ολόπλευρα την προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους. Το σχολείο χρησιμοποιεί σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, αξιοποιώντας την τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας. Παράλληλα όμως δεν ξεχνά τις ρίζες μας, γι' αυτό οργανώνει δραστηριότητες που έχουν σχέση με την παράδοσή μας. Έτσι, εκπαιδευτικοί και μαθητές εργάζονται σε ένα πλούσιο μαθησιακό περιβάλλον, με πολλά ερεθίσματα, που τους προσφέρει χαρά, αποδοχή, ασφάλεια και μεγιστοποιεί τα αποτελέσματα του σχολείου.

Κατά τη διάρκεια των σαράντα χρόνων λειτουργίας του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Δερύνειας υπηρέτησαν πολλοί εκπαιδευτικοί, βοηθοί διευθυντές και διευθυντές, με αξιόλογη προσφορά σ' όλους τους τομείς.

Διευθυντές/Διευθύντριες που υπηρέτησαν στο Β΄ Δημοτικό Σχολείο Δερύνειας

Σχολικά έτη υπηρεσίας — Ονοματεπώνυμο Διευθυντών/Διευθυντριών Καταγωγή

Σεπτ.1969 - Ιουν.1970 Δημητράκης Στυλιανού Αμμόχωστος

Σεπτ.1970 - Ιουν.1974 Ανδρέας Πολυδώρου Άγιος Ερμόλαος

Σεπτ.1974 - Ιουν.1976 (*)

Σεπτ.1976 - Ιουν.1981 Χριστόφορος Κελίρης Ακανθού

Σεπτ.1981 - Ιουν.1986 Ανδρέας Πρωτοπαπάς Γιόλου - Πάφος

Σεπτ.1986 - Ιουν.1989 Φλώρα Ιωάννου Αμμόχωστος

Σεπτ.1989 - Ιουν.1993 Δέσπω Μπάκα Λευκόνοικο

Σεπτ.1993 - Ιουν.1997 Μενέλαος Κάτζης Βαθύλακας

Σεπτ.1997 - Ιουν.2000 Ανδρέας Χατζηπαναγής Μάνδρες

Σεπτ.2000 - Δεκ. 2003 Μαρία Μάμιλου Αμμόχωστος